sábado, 10 de marzo de 2007

¿Batería de Costa desmantelada?

Aparece en La Voz de Galicia:
Un luxo militar
09/03/2007

(Firma: BEA COSTA)
OS VELLOS sábeno, sobre todo se lles tocou facer a mili no Grove. Pero seguro que aínda hai moitos mozos que descoñecen que San Vicente do Mar ofrece unha estampa que ben puidera servir de escenario a unha película bélica ambientada no século pasado, cos seus aramados de espiño e os seus canóns apuntando cara o Atlántico. É a batería militar. Un lugar creado hai sesenta anos para labores de defensa da costa, que nunca houbo que utilizar, e que hoxe só se usa para manobras e adestramento da Brilat. Este couto do Exército ocupa unha zona privilexiada desde o punto de vista ambiental e paisaxístico. Balcón ao Parque Natural Illas Atlánticas, consérvase virxe de cemento e lixo, e por suposto de turistas. Un paradoxo. Tiveron que ser os militares os valedores deste paraxe que, doutro xeito, seguro que acabaría converténdose noutra urbanización tipo Pedras Negras.

Grazas pero xa abondou. Tendo en conta que as guerras xa non o son o que eran e que esta batería está asentada nunha reserva natural de primeira orde, vai sendo hora de que pase a patrimonio de todos. Parece que nesas andan. O ministro Alonso dixo que vai propoñer que as baterías sexan xestionadas polo Ministerio de Medio Ambiente para que «puedan ser los ciudadanos españoles los que puedan disfrutar de estas instalaciones».

Cando hai cinco anos descubrín a batería, fíxeno porque daquela abriuse a pasarela de madeira de San Vicente, pola curiosidade de ver un canón asomar entre os toxos, escalando entre os penedos e co medo de saber que estaba nun lugar prohibido. Seis meses despois foi o propio Exército o que tivo que autorizar a un rexemento de civís entrar nos seus dominios para limpar o chapapote do Prestige . Con sentidiño e sen paseos de granito rosa Porriño, pero todos merecemos que nos permitan o luxo de respirar salitre e mirar para os corvos mariños fronte a Ons.

Le diré a Bea Costa que la Batería militar de San Vicente lleva allí muchos años, y los que conocemos bien San Vicente, y no por que hicieran un paseo, sabemos muchas historias de ella. Los que pasamos nuestra infancia montados en una bicicleta conociendo hasta la más recóndita esquina de San Vicente, bien recordamos los letreros de "Zona militar, prohibido el paso", que a algunos nos asustaban, bien sabemos que es la mejor zona de pesca de la península y también, algunos conocemos alguna historia truculenta.

Personalmente, pienso que sería maravilloso que Defensa entregara a Medio Ambiente la gestión de esa zona, y que evidentemente no se construyera nada allí y se convirtiera en una zona a salvo de la mano del hombre, pero personalmente me molesta el tono del artículo de Bea Costa, que parece tener algo en contra de los militares, los habitantes de San Vicente y de la intervención de la mano del hombre, aunque si no fuera por esta última nunca podría haber escrito su artículo. ¿Hipocresía? Puede que sí, porque por donde hoy hay un paseo de madera, en su momento había un sendero, que algunos hemos recorrido más de una vez. ¿O es que un sendero es demasiada naturaleza toda junta y ya no gusta?

No hay comentarios: